Onderstaande geschiedenisverhalen zijn geschreven door Eugene van Wersch ter gelegenheid van het 100 jarig bestaan van Harmonie St. David in 2007.
Klik op een van de links hieronder om direct naar de aangegeven periode te springen, of lees alle verhalen rustig door.
Geschiedenis voor en tijdens de oorlog van 1940 – 1945
St. David na de oorlog
De vijftigerjaren
Eind vijftiger en begin zestiger jaren
De jaren 1963 – 1970
De jaren 1970 – 1977
Eind Zeventiger en begin tachtiger jaren
Eind tachtiger jaren
De jaren 1989 - 1995
Eind negentiger jaren
De jaren 2000 en verder
Geschiedenis voor en tijdens de oorlog van 1940 – 1945
In die jaren was de heer Hanssen (van bekende muziekzaak te Kerkrade) onze dirigent (dirigent van 1937 tot 1947). Er werd toen gerepeteerd in de voormalige Jongensschool aan de Hogeweg (deze school lag waar nu tandarts de Bruijn is gevestigd) en in het patronaat (waar nu de Rabobank is gevestigd).
Enkele zinsneden uit jaarverslagen van 1937 tot 1941.
Tijdens het 30 jarig bestaansfeest in 1937 werd een muziekfestival georganiseerd met de schutterij en 13 muziekkorpsen, allen werden uitgenodigd op het gemeentehuis om ere wijn te drinken. Tijdens dit muziekfestival werd er ook gekegeld, “potgeworpen” en op roosjes geschoten. De gemeentelijke subsidie voor dit muziekfestival bedroeg fl. 50,00.
Na de feestelijkheden kon men een saxofoon en een klarinet kopen, samen voor fl. 165,00. In die tijd werd er al letterlijk en figuurlijk aan de weg getimmerd. Een eigen kiosk werd gemaakt en voor fl. 5,00 per keer verhuurd. Ook werd er al gestart met een eigen muziek opleiding. In het voorjaar van 1939 werden vele muzikanten voor de mobilisatie opgeroepen. In het jaarverslag van 1940 staat; “half juni 1940 keerden alle soldaten leden ongedeerd terug en spoedig erna waren ze weer op de repetitie”(toen al op de dinsdagavond!!!).
Lang hadden ze niet tegen de Duitsers gevochten, die 10 mei 1940 Nederland binnen vielen. Na 5 dagen en mede door de bombardementen op Rotterdam gaven ze zich over. Er werd in 1940 geen zomerconcert gegeven, omdat er gedurende lange tijd geen repetities waren geweest. Op 29 december 1940 werd er weer een winterconcert gegeven. Verdere citaten uit het jaarverslag van 1941 zijn; de dirigent de heer Hanssen kreeg fl. 5,00 in plaats van fl. 4,00 per repetitie. De harmonie gaf op 9 maart 1941 een concert samen met de toneelvereniging in het Patronaat. De entree was voor de 1ste rang fl. 0,75 voor de 2de rang fl. 0,50 en voor de 3de rang fl. 0,35. Verdere activiteiten van de 32 spelende leden waren; 20 maart 1941 Winterconcert en 2 juni 1941 zomerconcert en een muzikale deelname aan de optocht t.b.v. de Winterhulp. Daarna werd het stil. Men was verplicht lid te worden van de Duitse Kultuurkamer, wat niet werd gedaan. Later moest men ook de instrumenten inleveren bij de bezetter, maar ook hier werd geen gehoor aan gegeven. Tot zover de geschiedenis van de harmonie in de crisisjaren 1937 tot 1945.
St. David na de oorlog
Zondag 17 september 1944 was bevrijdingsdag in Voerendaal. Na slechts enkele repetities trok Harmonie St.David op zondag 24 september weer voor het eerst musicerend door de straten van bevrijd Voerendaal!
Bij gelegenheid van haar 40-jarig jubileum in 1947, organiseerde de harmonie een internationaal concours om de kas te spekken. Er moesten hoog nodig nieuwe instrumenten gekocht worden, aangezien veel instrumenten na de oorlog in zeer slechte staat verkeerden. Het concours werd een groot succes en men kon diverse nieuwe instrumenten aanschaffen.
In 1949 werd met succes deelgenomen aan een concours te Bloemendaal, in de afdeling Uitmuntend. Het korps stond destijds onder leiding van Dhr.v. Alphen uit Voerendaal.
Zo’n concours was wel even anders dan nu. Er werd in een park op een kiosk gespeeld en de jury met daarin o.a. dhr. Marcel Poot (waarvan een compositie werd gespeeld) zat een stukje verder in het park.
Een anekdote uit die tijd is, dat toen het belletje van de jury al had geklonken de toenmalige dikketromslager Johan Quadakkers nog zijn trom aan het installeren was op een stoel (er was geen staander aanwezig). Met één hand de trom op zijn plaats houden en met de andere hand muziek maken! Verder bestond het slagwerk nog uit een kleine trom.
Voor een concours anno 2006 heeft de harmonie minimaal 6 à 7 slagwerkers nodig om een groot assortiment aan slagwerkinstrumenten te kunnen bespelen en een vrachtauto om ze te vervoeren.
Gekoppeld aan deze concoursdeelname was ook een uitstapje gepland. Amsterdam en het strand van Zandvoort werden bezocht. Uiteraard moest er overnacht worden en Amsterdam was de overnachtigingsplaats, maar dat liep niet goed af (overboeking, toen al?). In het hotel waren slaapplaatsen te weinig en een aantal leden ging op stap. Er werd geslapen in het Vondelpark, bij het Leger des Heils en er zullen best enkele leden helemaal niet geslapen hebben!
In het hotel werd de volgende morgen om 7.00 uur reveille gespeeld door Leo Royen, hetgeen niet door alle gasten in het hotel kon worden gewaardeerd (de boertjes uit Limburg waren eens uit, was het commentaar).
Ook werd er een bezoek gebracht aan het strand van Zandvoort, met de Harmoniepet op en in hun onderbroek gingen enkele leden het water in!
De terugreis verliep ook niet zo best. In de buurt van de Maastunnel kreeg men pech aan de bus (niet te best materiaal zo vlak na de oorlog). De reparatie duurde zo lang, dat een groep leden te voet door de Maastunnel heen en weer liep. Voor Limburgers in die tijd een hele belevenis, om onder water over de weg te lopen!
De communicatie met het dorp verliep ook niet goed (slechts enkele leden hadden thuis telefoon) zodat men niet wist waar die harmonie bleef. Uiteindelijk arriveerde het hele gezelschap om ongeveer 6.00 uur in Voerendaal. Het dorp stond op stelten, want velen moesten gewoon meteen naar hun werk. De enige troost was een behaalde dikke 1e prijs!
De vijftiger jaren
Om de lezer een indruk te geven van het muzikale leven van de David-leden in de vijftiger jaren van de vorige eeuw, enkele (overleverde) impressies uit die tijd:
In het begin van de vijftiger jaren zou er in Ransdaal een concert gegeven worden onder leiding van de toenmalige dirigent Giel Stassen. Tijdens de laatste repetitie ging het niet zo best, waarop de dirigent zich tegen de leden liet ontvallen: “als het ons lukt om aan het eind van het stuk samen uit te komen, geef ik een rondje”. Tijdens de uitvoering werd extra goed opgelet en het ging redelijk goed. Er werd zelfs samen geëindigd. De dirigent was dus de klos en hij moest een rondje geven. Gelukkig voor hem was de harmonie toen nog niet zo groot als nu! Zulke concerten werden in die tijd vaak gekoppeld aan de lokale Kermissen, waardoor het erg gezellig kon worden en men meestal niet direct naar huis ging. Zo’n concert was ook voor de leden van de harmonie een middag of avond uit. Vele oude spelen werden beoefend tussen de fruitbomen van een of andere huiswei, denk daarbij aan kegelen, balgooien, roosschieten etc. en op de sjwiek kon natuurlijk gedanst worden. Ook de innerlijke mens kon daarbij gesterkt worden. Waarbij het niet ongebruikelijk was dat, wanneer de muzikanten honger kregen na het nuttigen van de nodige pilsjes, zij het dorp in trokken en met het spelen van vrolijke deuntjes en liedjes (bij teveel pilsjes op ook wel eens een processiemars of kerstliedje) vlaai en koudeschotel probeerden te verschalken. En het moet gezegd, vaak lukte dat ook nog!
In 1957 bestond St. David 50 jaar. Dit feit werd groots gevierd. In een voor die tijd grote tent van 50×30 meter op het schoolplein van de voormalige Jongensschool St. Joseph aan de Hogeweg (nu het Veldje), werd een hele week gefeest. Zo werd onder andere het via de radio erg bekende Showorkest "De boertjes van buten" gestrikt om in Voerendaal te komen spelen. Aangezien de harmonie aan dat feest ongeveer 8.000 gulden had over gehouden, kon na het feest het hele korps van zogenaamde hoge stemming omgezet worden naar een lage stemming. Met andere woorden er konden vele nieuwe instrumenten aangeschaft worden en aan de rest van de instrumenten konden de nodige reparaties en technische wijzigingen worden doorgevoerd, hetgeen uiteindelijk de klankkleur van het orkest ten goede kwam.
Aan het einde van de vijftiger jaren ging Harmonie St. David op stap om de Wijnfeesten in Mayschoss muzikaal op te luisteren. Na afloop van het concert werden de leden getrakteerd bij Joep Krisel in zijn café met zaaltje.
Na het drinken van “enkele” glazen wijn werd er met groepjes leuke muziek gespeeld. Joep Krisel kon dat zeer waarderen, want zijn zaak liep steeds voller. De kastelein bleef drank aanslepen om de leden aan te moedigen liedjes te blijven spelen. Dat heeft de harmonie geweten tijdens de terugreis, (te) vaak moest er een sanitaire stop gemaakt worden. Ook moesten enkele leden overgeven, maar dat werd natuurlijk niet aan Bacchus maar aan de rammelende bus geweten.
Na een van die stops was het gezelschap niet meer compleet en moest er in de struiken gezocht worden om alle "schaapjes" weer bij elkaar te krijgen.
Een laatste anekdote uit die tijd.
Tijdens een van de repetities in het toenmalige repetitielokaal bij de familie Klinkenberg (in de Keerberg) werd er niet goed gespeeld door bassist Wiel Wijnen. Zijn instrument klonk erg vreemd en vals! Na enig speurwerk bleek er nog een halve Limburgse Vlaai in zijn bas te zitten. Enkele dagen eerder had de Harmonie een serenade gebracht, waarbij er blijkbaar iets mis was gegaan! Wij hopen niet dat de lezer na het lezen van dit stuk de indruk krijgt dat zo’n harmonie in de vijftiger jaren alleen maar uit feesten en flauwekul bestond. U kunt zich waarschijnlijk wel voorstellen dat alleen zulke tot de verbeelding spreken gebeurtenissen via mondelinge overlevering aan de vergetelheid zijn ontsnapt!
Eind vijftiger en begin zestiger jaren
Een leuke anekdote uit die tijd:
Tijdens een repetitie werd er een nieuwe partituur uitgedeeld. Een beginnende leerling kreeg van een van de slagwerkers die achter hem opgesteld stonden, in de pauze hún partij aangereikt. Zich van geen kwaad bewust probeerde deze beginneling zijn (slagwerk)noten zo goed mogelijk te blazen. Maar er klopte natuurlijk niets van.
Na enkele herhalingen kwam de dirigent, destijds Sjaak Janssen, toch maar eens kijken wat er aan de hand was. Toen hij de totaal verkeerde partituur van deze beginneling zag, wist hij meteen wat er aan de hand was, maar kon deze grap niet zo waarderen…..
Wat weten we nog:
Op de jaarvergadering in 1960 werd Gravin zu Stolberg-Stolberg, destijds woonachtig op Kasteel Puth, geïnstalleerd als nieuwe beschermvrouwe van Harmonie St. David.
Wanneer op Kerstavond door enkele leden kerstliederen in het dorp werden gespeeld, was kasteel Puth jarenlang hun laatste halteplaats. Na afloop werden de leden door hun beschermvrouwe getrakteerd, hetgeen wel eens tot in de kleine uurtjes duurde.
Op de jaarvergadering van 1961 werd er door enkele leden het voorstel gedaan om een Drumband op te richten, hetgeen door de vergadering werd afgewezen. Als reden werd genotuleerd dat het geld dat nodig was voor aanschaf van trommels, beter besteed kon worden aan de aanschaf van uniformen!
Zo gezegd, zo gedaan: er werd een uniformen- en instrumentenfonds opgericht onder voorzitterschap van May Smeets. Na vele acties van deze groep kon men in december 1962 de eerste uniformen aan de leden aanbieden (donker blauw met pet).
In deze tijd werden ook goede concerten gegeven met veel publiek onder andere in Mondorf-les-Bains te Luxemburg. Dat de muziek langzaam op een hoger niveau kwam bleek ook uit de concoursdeelname in Bocholtz op 28 juli 1963, met als resultaat 314 punten, een 1e prijs met promotie naar de Ere-afdeling en afvaardiging naar de Landskampioenschappen.
Deze uitnodiging werd in Valkenburg verzilverd op 24 november 1963 met het behalen van de blauwe kampioenswimpel in de Afdeling Uitmuntendheid met 312 punten. Harmonie St. David stond toen onder leiding van Nick Muijtjens, die in begin 1963 de dirigeerstok had overgenomen van de toen zieke Harrie Biessen.
Ook werd er in deze jaren een eigen repetitielokaal gerealiseerd achter de toenmalige gemeenteloodsen in de Keerberg en achter de tuin van schoenmaker Muijs (ongeveer waar nu de parkeerplaats van de Plusmarkt is). De Harmonie kon daar toen het oude gidsenlokaal als repetitieruimte gaan inrichten (waarschijnlijk weten alleen de 60+dames zich nog te herinneren wie en wat de “gidsen” waren).
In dat lage gebouwtje met puntdak werd (handmatig en alles in eigen beheer) een twee meter diepe concertbak uitgegraven. Zelfs de dirigent, Nick Muijtjens, hielp mee en met hem vele leden. Zo ontstond een mooi repetitielokaal met vooraan een bargedeelte met zitjes en opslagruimte en een grote repetitieruimte. Ons eerste Davidhonk!
Dit repetitielokaal heeft de Harmonie 11 jaar met veel plezier gebruikt, maar is uiteindelijk begin zeventiger jaren na een verwoestende brand letterlijk in rook opgegaan.
De jaren 1963 – 1970
met o.a. oprichting van de Drumband
Tijdens de jaarvergadering in 1961 werd een discussie gevoerd over het oprichten van een drumband. De vergadering kwam tot de conclusie dat een drumband niet paste bij de harmonie en het geld beter besteed kon worden voor de aanschaf van uniformen.
Maar tijdens de jaarvergadering in 1963 zei vaandeldrager de heer Boosten voldoende personen te hebben voor de oprichting van een drumband. Op 26 april 1964 werd de oprichting bekrachtigd. Gestart werd met vier slagwerkers; mej. Boosten, de gebroeders Boosten en Wiel Wijnen, onder leiding van May Mertens.
Het eerste vrouwelijk lid van onze vereniging was een feit, ofschoon eind vijftiger jaren dit nog ter discussie stond. Al snel werd de drumband uitgebreid met nog vier meisjes en enkele jongens, nu onder leiding van Joep Zinzen uit Bocholtz. De eerste optredens buiten het dorp waren in 1964 te Mondorf-les-Bains te Luxemburg en tijdens de doop van een olietanker genaamd “Voerendaal” in Arcen in 1965.
Beide muzikale optredens van de nieuwe drumband vonden plaats samen met het harmonieorkest. Eind jaren zestig nam Jacob Gorissen (de bekende voorzitter van de Koninklijke Schutterij St. Sebastianus Voerendaal) de leiding van de drumband over en werd tevens tamboer-maître van drumband en harmonie.
In 1969 werd de drumband in Kerkrade Limburgs Kampioen in de jeugdafdeling, onder leiding van Jacob Gorissen. Te vermelden waard is ook dat Frans Penders eind 1963 het voorzitterschap overnam van Eugéne Eurlings, die gedurende negen jaar voorzitter van de vereniging was.
In 1965 trad Miep Pluijmakers als eerste vrouwelijk lid toe bij het harmonieorkest.
De leiding van de harmonie werd in 1967 overgenomen door de heer Pierre Kuijpers (toen 22 jaar), later landelijk bekend geworden als dirigent van de Koninklijke Militaire Kapel (KMK). Muzikaal ging het bergop, want in 1969 werd in Tessenderlo (België) een 1ste prijs met lof der jury behaald en ook in Herten op het bondsconcours werd een dikke 1ste prijs behaald (net geen promotie) in de ere afdeling.
Na afloop in Herten werd er (teveel) gefeest, want wat bleek bij thuiskomst, onze slagwerker Hub Tijssen waren we vergeten. Later werden er voor het vertrek altijd de aantal leden geteld. Hub Tijssen is toen samen met zijn echtgenote Annie (op nieuwe schoenen) te voet huiswaarts gekeerd. Gelukkig kregen zij na ± 5 km. in Echt een lift naar Voerendaal. Ter compensatie kreeg Hub na enkele maanden op een feestavond een paar oude sloffen aangeboden.
De jaren 1970 – 1977
Repetitielokaal afgebrand in 1974
Opening Davidbron in 1975
Het houten gidsenlokaal aan de Keerberg dat we met veel werk omgebouwd hadden tot repetitielokaal, brandde in 1974 geheel af. Na diverse eerdere inbraken mogen we gerust brandstichting veronderstellen. Veel historische gegevens en bladmuziek uit ons archief zijn toen verloren gegaan. Nog steeds als we oude muziekstukken voor de dag halen zijn er partijen met een rouwrandje, die blijkbaar de brand hebben overleefd en ons steeds herinneren aan…...
Goede raad was toen duur! Via de gemeente werden ons echter twee oude leslokalen aangeboden achter “ ‘t Pendershoes”. Dit pand was voor afbraak bestemd. In de oorlogsjaren werd dit pand gebruikt als opslag van alle ingeleverde radio’s, want niemand mocht destijds (illegale) berichten ontvangen. Deze locatie werd ons met nadruk tijdelijk aangeboden, aangezien er door de gemeente een nieuw centrumplan werd ontwikkeld. Achteraf heeft dit “tijdelijk” 22 jaar geduurd!!!
Na goed onderling beraad stond de Davidfamilie positief ten opzichte van dit voorstel. Om de tijd van verbouwing te kunnen overbruggen, konden we tijdelijk repeteren op de eerste verdieping van de oude meisjesschool aan de Hogeweg, waar na ons vertrek nog een hele tijd Harmonie St. Joseph heeft gerepeteerd.
De bouw van de Davidbron.
De twee klaslokalen met een gang ernaast werden omgetoverd tot ons tweede Davidhonk. Heel veel energie is in die tijd door veel leden, bestuur en David-aanhang gestoken in het realiseren van een leuk repetitielokaal. Een beetje ervaring hadden we al opgedaan bij het verbouwen van het oude gidsenlokaal. De bestuursleden Jan Hupperetz als architect en Wiel Smeets als opzichter bij de woningbouwvereniging, waren daarbij onmisbare krachten, naast de vele andere leden en bestuursleden. De muur tussen de twee leslokalen werd gesloopt, nadat een zware ijzeren balk het geheel steunde. Zo ontstond een ruimte van ongeveer 6 bij 12 meter. Op het einde van deze ruimte werd een bar gecreëerd en een trap naar de eerste verdieping. Deze verdieping was voorheen zolder, alleen bereikbaar via een luik. We vonden er nog briefjes van de Watermaatschappij Voerendaal uit 1936. Op deze eerste verdieping werden drie kamers gemaakt. Veel huidige leden hebben hier hun muziekopleiding genoten. Beneden in de gang werden toiletten gemaakt en een keuken. Dak, verwarming, gas, water en elektra werd geheel vernieuwd of aangelegd. Na de opening op 22 februari 1975 door Burgemeester Sieben en inzegening door Pastoor Loo werd dit lokaal gedoopt tot “Davidbron”. Door Sjeng Severens werd een mooi schilderij gemaakt. Een waterput (die vroeger ongeveer op deze plek heeft gelegen) als bron voorstellend waaruit de nieuwe Davidleerlingen naar boven kwamen.
Iets later in de tijd werd deze “Davidbron” ook het vertrouwde thuishonk voor andere verenigingen die de ruimtes gebruikten als repetitielokaal, denk aan de Voerendaalse zangkoren. Ook werd er een dependance van de muziekschool te Heerlen in gehuisvest. Jarenlang werden de groepsfoto’s van Harmonie St.David gemaakt voor deze Davidbron. De eerste rommelmarkt werd ook op deze locatie gehouden en wie kan zich niet de gezellige tentfeesten op het pleintje voor de Davidbron herinneren?
Verdere bijzonderheden uit die jaren.
Op 22 november 1971 werd het Damescomité opgericht, met als doel de hulp van echtgenotes van leden in te kunnen zetten bij feesten, speelmiddagen voor de kinderen van de leden, hulp bij onderhoud van het lokaal enz. In de loop der jaren zijn onze dames ook steeds meer acties gaan houden om geld te werven en met succes, want in 1975 bij de opening van de Davidbron werd de vereniging een nieuw vaandel aangeboden.
De muzikale leiding van de Harmonie werd in 1973 overgenomen door Paul Oligschläger, die Pierre Kuypers na vijf jaar opvolgde. Tijdens de zoektocht naar een nieuwe dirigent heeft de heer Keulen uit Voerendaal als tijdelijk dirigent na Pierre Kuypers de honeurs waargenomen.
Paul Oligschläger, nu 85 jaar oud, is als Ere Dirigent nog vaak bij ons te gast. Op het Bondsconcours in Ransdaal in 1975 behaalden we met hem een eerste prijs met promotie naar de Afdeling Superieur (nu eerste afdeling). Het concours werd in die tijd een week uitgesteld, omdat de opgebouwde tent door een hevige storm vernield was. Paul Oligschläger was daar toen niet rouwig om: hadden we nog een week extra om te repeteren, en zoals gezegd, met succes!
In 1976 behaalden wij vervolgens in de Rodahal te Kerkrade de Kampioenswimpel in de Afdeling Ere (witte wimpel).
Bij de drumband werd de heer Math Blezer in 1973 instructeur, hij volgde de heer Senden op die één jaar instructeur was geweest. Math Blezer behaalde met de drumband in 1975 een eerste prijs in Swalmen in de Jeugddivisie en in 1976 een eerste prijs met promotie in Heerlen, gevolgd door het Limburgs Kampioenschap in de derde divisie te Kerkrade.
Het 65 jarig bestaansfeest in 1972 werd de start van de jaarlijks terugkerende Davidfeesten. Samen met een feestcomité bestaande uit negen personen werd op de speelplaats van de Jongensschool aan de Hogeweg een vierdaags feest georganiseerd met als hoogtepunt de eerste Voerendaalse Avond op maandagavond, waar 14 Voerendaalse verenigingen aan deelnamen. Daarna zijn jarenlang de tentfeesten georganiseerd aan de Looierstraat, voor de Davidbron.
Het 100 jarig Jubileumfeest van Harmonie St. David zal weer op deze plek gehouden worden en wel in en rondom Cultureel Centrum de Borenburg van donderdag 31 mei 2007 tot en met zondag 3 juni 2007. Voor ons nog steeds de plek van de Davidbron, door de gemeente vereeuwigd door de keuze van de straatnaam Davidbron voor de straat tegenover de Borenburg!
Eind zeventiger en begin tachtiger jaren
Jeugdorkest en Harmonieorkest.
De komst van dirigent Paul Oligschläger betekende ook een geweldige stimulans voor de jeugdopleiding van St. David. Hetgeen in 1976 resulteerde in de oprichting van het jeugdorkest in de vorm zoals het nu nog bestaat. Naast het dirigentschap van het Harmonieorkest (hij was de laatste dirigent die de leden nog als “directeur” aanspraken, waarschijnlijk afgeleid van het Engelse “Director”) nam Paul ook meteen de jeugd onder zijn hoede. Daarmee werd voor het eerst het verzorgen van een goede opleiding door beroepsdocenten, gecombineerd met de voorbereiding op de overgang naar het Harmonieorkest. Met het stijgen van het muzikaal niveau van het orkest, werd het namelijk voor de leerlingen een steeds groter probleem om in te stromen in het Harmonieorkest.
Na het behalen van promotie naar de afdeling Superieur in 1975 wilde het orkest zich in 1981 bewijzen in de hoogste afdeling. St. David nam deel aan het concours in Puth–Schinnen (concours werd toen nog georganiseerd in een grote tent) en met succes, er werd een mooie 1ste prijs met 298,5 punten behaald.
Een leuke anekdote uit die tijd:
In één van de concourswerken moest een fagotsolo gespeeld worden. Wij hadden toen nog geen fagot en inhuren van muzikanten gebeurde alleen in geval van nood. Onze dirigent stelde voor de solo te laten spelen door de sax-bariton (Jan Severens). Probleem daarbij was alleen dat hij op zijn instrument de laagste toon niet kon spelen.
Paul Oligschläger zei toen tegen Mathieu Quadakkers (bassist): “Math jij moet sax-bariton spelen”, waarop deze antwoordde: “maar dirigent ik heb nog nooit sax-bariton gespeeld!”. Waarop Paul Oligschläger zei: “dat hoeft ook niet, als je die ene lage noot maar op je bas speelt!”. Zo gezegd, zo gedaan. In het juryrapport stond: “mooie oplossing bedacht voor fagotsolo”.
Drumband.
Ook de drumband deed in die tijd onder de bezielende leiding van Math Blezer van zich spreken. Zij mochten deelnemen aan het Wereld Muziek Concours te Kerkrade in 1978, dat was toen een hele eer, maar is nu gewoonte geworden! Zij behaalden een mooie 2de prijs (zie foto). In 1980 behaalde de drumband een 1ste prijs met promotie in de 2de divisie te Schinveld, waarna zij in Nederweert ook Limburgs Kampioen in die afdeling werden.
Verdere bijzonderheden in die jaren.
In 1977 werd het 70-jarig bestaansfeest van de vereniging gevierd. Het feestcomité organiseerde met veel succes de 1ste Voerendaalse jaarmarkt en maakte destijds de start met de later jaarlijks terugkerende Davidfeesten voor de Davidbron in de Looierstraat, met een programma dat vele jaren stond als een huis:
Donderdag: kienen of concert
Vrijdag: disco drive-in show met jaarlijks ± 1000 jeugdigen
Zaterdag: feestavond (Beierse avond)
Zondag: frühshoppen en eventueel receptie en concerten
Maandag: Voerendaalse avond
Bij het 75 jarig jubileum van de vereniging in 1982 was de Landelijke Politie Kapel aanwezig op donderdag. Zij trokken eerst door het dorp en gaven aansluitend een concert in de feesttent. Op vrijdag was er de Marlboro discoshow met de Hilversumse diskjockeys Tom Mulder en Krijn Torringa!
Nieuwe uniformen.
In september 1978 kregen harmonie en drumband nieuwe uniformen, met steun van vele sponsoren en een grote eigen bijdrage van de leden. In verband met de enorme toename van jeugd werd gekozen voor een eenvoudig blazerpak: grijze broek en blauwe jas, zonder pet!
In 1981 organiseerde het Damescomité de 1ste handwerkverkoop, die 15 jaar stand hield (organisatie ééns in de twee jaar). Van deze opbrengst van deze verkoop zijn vele blaas- en slagwerkinstrumenten aan de leden geschonken.
Harmonie St. David eind tachtiger jaren
80 jarig jubileum en organisatie van het Bondsconcours.
In 1987 werd in sporthal De Joffer en in een ernaast geplaatste tent (die via een sluis verbonden was met de sporthal) het 80 jarig bestaansfeest van St. David gevierd. Een jubileum dat vooral in het teken heeft gestaan van de organisatie van een bondsconcours van de LBM (Limburgse Bond van Muziekgezelschappen). In goede en prettige samenwerking met de Gemeente Voerendaal en de sporthalbeheerders werd er voor het eerst in Voerendaal een bondsconcours georganiseerd, waaraan in twee dagen tijd liefst 18 muziekkorpsen deelnamen.
Om in de sporthal een bondsconcours te mogen organiseren moest er eerst een keuring worden uitgevoerd in verband met de akoestiek in de locatie. De sporthal werd omgetoverd tot concerthal met concertpodium en een verhoogd podium voor de jury midden in de zaal. Tevens moest de vloer geheel afgedekt worden. Aangezien het hele sportgebeuren zo lang mogelijk moest kunnen doorgaan, kon er pas in de nacht van donderdag op vrijdag gestart worden met de werkzaamheden. Zaterdag 12.00 uur begonnen de eerste concerten. Met grote inzet van vele leden en vrijwilligers werd deze klus geklaard. Het weekend vooraf gaande aan het concours werd in de feesttent het 80 jarig jubileum gevierd. Tijdens het concours diende deze tent als drank- en eetgelegenheid, waarvan vooral na bekendmaking van de uitslagen veelvuldig gebruik werd gemaakt. Tijdens het concoursweekend bezochten ongeveer tweeduizend muziekliefhebbers Voerendaal, die net als de LBM pluimpjes uitdeelden voor de mooie en goede ingerichte locatie en prima organisatie.
Excursie Brand’s brouwerij.
Eind jaren 80 werd er een excursie naar de Brand’s bierbrouwerij geregeld. Aangezien de vereniging aldaar een goede indruk had achtergelaten (muzikaal of qua bierconsumptie weten we niet), kregen we een uitnodiging om de Brand’s Up feesten in Wijlre muzikaal op te luisteren.
Een paar leuke anekdotes hierover:
Na de excursie, waar we uiteraard ook Brand’s producten konden kopen, gingen we met taxibusjes naar huis. Bij de Davidbron bleek na het uitstappen dat vele mooie glazen waren gesneuveld.
Bij de Up feesten kregen we (veel te veel?) consumptiebonnen en later na het officiële gedeelte werd er van café naar café getrokken. “Dit stond in het contract!”
We hadden veel lol en plezier, maar na deze gezelligheid moesten we ook weer huiswaarts keren.
Het vertrek richting “Davidbron” was voor de meesten geen probleem, want de bus stond op de afgesproken plaats en tijd klaar. Alleen leden die verder dan Voerendaal moesten en slagwerkvervoerders kwamen in de problemen. Bijvoorbeeld Jan Widdershoven, die het slagwerk vervoerde. Hij nam de kortste weg naar huis en dat betekende gewoon bij de kerk de trappen afrijden met de auto. Anderen kwamen te laat voor de laatste trein en hebben nog hele toeren moeten uithalen om thuis te komen…..
Hannover (D.).
In juli 1988 werden we uitgenodigd om deel te nemen aan de grote jaarlijkse optocht van het Schützenfest in Hannover. We maakten er een verenigingsuitstapje van en gingen op zaterdag al een plaatselijk Schutterfeest in Rinteln muzikaal opluisteren. We sliepen in een jeugdherberg en hotel. Na het Schuttersfeest was het een gezellig kermisfeest, met de nodige gratis drankjes en hapjes. De meeste leden kwamen laat in bed. Dit gaf nogal wat problemen, want de volgende dag (zondag) moesten we om 6.00 uur uit bed, om op tijd in Hannover te zijn. Wij moesten ons daar op een afgesproken plaats en tijd melden. De optocht was een groot succes, met tienduizenden bezoekers langs de weg en rechtstreekse uitzending op televisie via de NDR.
Wij liepen in die optocht met oranje stropdassen, omdat Nederland een weekend vooraf van Duitsland en Rusland had gewonnen en daardoor Europees voetbalkampioen was geworden. Het zien van de oranje stropdassen werd niet bepaald door iedereen in het publiek gewaardeerd, maar daar waren we ook niet van uit gegaan….
Verdere bijzonderheden uit die tijd.
Frans Penders die 24 jaar voorzitter van onze vereniging was geweest moest jammergenoeg vanwege ziekte zijn taak als voorzitter neerleggen en werd opgevolgd door Eugène van Wersch.
De drumband onder leiding van Math Blezer behaalde in Ubachsberg in 1985 een 2de prijs en dit werd ervaren als een kleine teleurstelling, maar in de jaren 90 werd er revanche genomen (zie volgende uitgave).
In 1986 werd door het harmonieorkest deelgenomen aan het bondsconcours te Kerkrade onder leiding van Paul Oligschläger in de hoogste afdeling (Superieur). Wij waren zeer tevreden met de fantastische 1ste prijs.
Eind 1988 werd Paul Oligschläger opgevolgd door Steven Walker. Paul Oligschläger, die 15 jaar onze dirigent was geweest, stopte i.v.m. zijn respectabele leeftijd.
Harmonie St. David, de jaren 1989 - 1995
Drumband.
Begin jaren ’90 zijn er grote successen geboekt door onze drumband onder de inspirerende leiding van instructeur Math Blezer. In 1990 werd in Ubachsberg revanche genomen voor het eerdere concoursoptreden in Ubachsberg in 1985. Er werd een 1ste prijs met promotie naar de Ere Divisie behaald, waarna de drumband achtereenvolgens Limburgs Kampioen te Reuver en Landskampioen in Noordwijkerhout werd met lof van de jury. Deze prachtige resultaten hadden tot gevolg dat onze drumband werd uitgenodigd om in 1993 deel te nemen aan de marswedstrijden van het Wereld Muziek Concours te Kerkrade. Ook hier was de jury vol lof over de prestatie van de drumband en behaalden zij uiteindelijk het hoogste aantal punten van alle deelnemers aan het W.M.C. in de 1ste Divisie. In de zomer van 1994 werd in Hamont (België) deelgenomen aan een Internationaal Muziektreffen, met als eindresultaat de 1ste prijs.
In de jaren ’90 werden er ook met succes drumbandfestivals in eigen dorp georganiseerd, met mooie optochten door Voerendaal en Kunrade en concertwedstrijden in het Patronaat en het Kunderhoes.
Harmonie.
De harmonie onder leiding van dirigent Steven Walker behaalde in 1991 een mooi succes op het bondsconcours in de afdeling Superieur in de Maaspoort te Venlo. Het 85-jarig bestaansfeest in 1992 werd gevierd in een feesttent bij kasteel Cortenbach, een mooi feest voor de hele dorpsgemeenschap in een prachtige ambiance.
Muziekreis.
In 1993 ging een lang gekoesterde wens in vervulling, een buitenlandse muziekreis! De groep geïnteresseerde muzikanten met aanhang was te groot om ergens makkelijk onder te brengen. De keuze viel daarom op Spanje met zijn groot aanbod aan vakantiehotels aan de Costa’s.
In de herfstvakantie liep Voerendaal leeg en vertrokkenen vier bussen (waarvan twee dubbeldekkers) richting Lloret de Mar: in totaal met 190 personen voor een reis van negen dagen. De oudste deelnemer was 72 jaar en de jongste was 5 jaar.
Het programma zag er als volgt uit:
Zaterdag om 17.00 uur vertrek vanaf de Davidbron aan de Looierstraat
Zondag tegen de middag aankomst in Lloret de Mar
Maandag rondgang en concert in Blanes, met aansluitend bezoek aan Botanische Tuin
Dinsdag was een vrije dag gepland
Woensdag concert in Lloret de Mar en voor de liefhebbers ’s avonds bijwonen van een voetbalwedstrijd in het grote stadion van Barcelona
Donderdag Excursie naar Barcelona
Vrijdag concert in Tossa de Mar
Zaterdag een vrije dag en om 17.00 uur vertrek naar huis
Zondagmorgen aankomst in Voerendaal, waar onder leiding van Lenie Jegers de thuisblijvers ons stonden op te wachten met koffie en thee in ons verenigingslokaal “de Davidbron”.
Achteraf bezien was iedereen zeer tevreden over de reis en het bestuur erg blij dat er geen problemen waren geweest (zeker gelet op de grote groep jeugdigen die iedere avond de disco’s bezochten, gelukkig met begeleiding van enkele oudere personen).
Enkele herinneringen:
’s Avonds na de gezamenlijke warme maaltijd werd er een gelegenheids-David-orkest gevormd onder leiding van Steven Walker en met als stuwende kracht Peter Kokkelkoren. Tijdens het optreden stond het hele hotel met al zijn gasten op zijn kop! Ook de optocht in Lloret de Mar was een groot succes, met vele vakantiegangers als toeschouwer. Verder waren de concerten een groot succes. Vooral met het spelen van het Catalaanse Volkslied waren de Catalanen in hun nopjes en zongen uit volle borst mee.
Uiteraard was het bezoek aan de fantastische stad Barcelona een van de vele hoogtepunten, waarbij vooral het voetbalstadion van de F.C. Barcelona indruk maakte. De voetballiefhebbers hebben kunnen genieten van de Europacupwedstrijd tussen F.C. Barcelona (met als trainer Johan Cruyff) en Rapid Wien. Samen met ongeveer 90.000 toeschouwers werd een geweldige wedstrijd beleefd, die door Barcelona met 3-1 werd gewonnen met één doelpunt van Ronald Koeman.
Een leuke anekdote.
In het hotel was een verwarmd zwembad aanwezig, echter niet verwarmd toen wij er waren. Enkele leden gingen toch zwemmen. Na enkele baantjes werden ze aan de kant verwelkomd door onze dirigent Steven Walker met de woorden “alleen als ’t ijs en ijskoud is” en hij gaf de zwemmers een glaasje Jägermeister.
Harmonie St. David, eind jaren negentig
De Davidbron.
Eind jaren negentig kreeg het centrumplan concrete vormen. De “Davidbron” moest verdwijnen, de plek waar we zolang een goed en gezellig onderkomen hadden om te repeteren en te feesten. We vonden dit uiteraard niet leuk, maar eerlijk is eerlijk, de gemeente had ons dit slooppand tijdelijk aangeboden. Nooit gedacht dat we toch nog 22 jaren de Davidbron als vaste huisvesting voor onze vereniging hadden. De repetitieruimte was ook al jaren te klein door uitbreiding van ons korps. Uitbreidingsplannen werden steeds door de gemeente afgekeurd, het nieuwe bestemmingsplan zou toch een keertje komen. Met weemoed werd de Davidbron op 19 december 1997 gesloopt. Nu moest een nieuw tijdelijk onderkomen gezocht worden. Voor een 2de Davidbron kregen we geen medewerking van de gemeente, want het nieuw te bouwen cultureel centrum moest zoveel mogelijk verenigingen onderbrengen om levensvatbaar te worden. Wij hadden ook al jaren gepleit voor een goede concertzaal in ons dorp, we moesten nu wisselgeld betalen. Er waren goede contacten met het dagverblijf ’t Veldje. Dit werd dan ook ons tijdelijk onderkomen, totdat het cultureel centrum de Borenburg klaar was. Een dik jaar was ’t Veldje voor ons een goed en gezellig onderkomen. In de bouwperiode werd er veelvuldig door de verenigingen overleg gepleegd en uiteraard ook met de gemeente. In februari 1999 konden we beschikken over de Hafa 1 ruimte in de Borenburg. Eindelijk hadden we in Voerendaal ook een mooie en goede concertzaal. In het repetitielokaal was het in begin veel geluidsoverlast en ook de akoestiek was erg slecht, met foutieve verlichtingsarmaturen. Na diverse, vaak moeilijke gesprekken werden bouwkundige voorzieningen getroffen ten aanzien van de geluidsoverlast. De akoestiek werd duidelijk verbeterd door het aanbrengen van gordijnen en andere verlichtingsarmaturen. Een verder nadeel was voor ons nog dat door ons huur betaald diende te worden voor de repetitieruimte. In de voorgaande gebouwen hadden we zelfs een positief saldo t.a.v. de repetitieruimte, wel met veel eigen inbreng en werk. Gelukkig konden we in juli 1997 beginnen met het ophalen van oud papier, hetgeen in de vijftiger jaren ook reeds gebeurde op kleine schaal door enkele bestuursleden van St. David. In 1997 was ook het jaar van ons 90 jarig jubileum. Dit werd groots van opzet gevierd in sporthal de Joffer. Uitschieters waren toen de optredens van de Schintaler en de militaire Johan Willem Friso Kapel met twee keer een uitverkochte sporthal. Deze was tijdens het feestweekend omgebouwd tot concerthal. In 1999 werd
door een grote groep leden deelgenomen aan de Historische Optocht i.h.k.v. 950 jaar H. Laurentiuskerk Voerendaal.
Verdere bijzonderheden in deze jaren.
Harmonieorkest; In 1996 werd de Harmonie in de Maaspoort te Venlo Limburgs Kampioen in de Superieur Afdeling. Het harmonieorkest stond onder leiding van dirigent Steven Walker. Het was een prachtig resultaat. We werden daarom begin 1997 afgevaardigd naar het landskampioenschap in Hilversum, waar we de 3de plaats behaalden. Steven Walker was gedurende 10 jaar met succes onze dirigent geweest. In 1999 werd de muzikale leiding overgenomen door Jos Dobbelstein.
Drumband; Ook de drumband onder leiding van instructeur Math Blezer behaalde in die jaren mooie successen. In 1997 werd een 1ste prijs behaald tijdens de marswedstrijden van het WMC te Kerkrade in de 1ste divisie.
Jeugdorkest; In 1997 werd Alfons Eijssen de nieuwe dirigent van het jeugdorkest. Hij was bekend als gastdirigent van diverse jeugd play-inns. Alfons weet goed met onze jeugd om te gaan en hij is nog steeds bij het jeugdorkest werkzaam. Dit opleidingsorkest verzorgd vaak goede en mooie optredens o.a. in het verzorgingshuis ’t Brook in Voerendaal en de kerk te Voerendaal en Kunrade.
Harmonie St. David, de jaren 2000
Galaconcerten
Met de komst van het Cultureel Centrum de Borenburg in Voerendaal hadden we eindelijk een behoorlijke concertzaal. Jos Dobbelstein, onze nieuwe dirigent, tevens muzikant van de toen nog bestaande Koninklijke Militaire kapel (K.M.K.) had behoorlijk wat ervaring met Galaconcerten. In september 2000 vond er dan ook ons 1ste Galaconcert plaats met als soliste de Voerendaalse sopraan Maria van Dongen en de Maastrichtse bariton Bér Schillings en het bekende Mannenkoor uit Borgharen.
Het werd een prachtige uitvoering in een uitverkochte Borenburg. Jammer dat het podium in deze nieuwe zaal niet voldoende diep is, om met koren samen een uitvoering te geven. Het podium moest worden vergroot, om alle muzikanten te kunnen plaatsen. Ook in de volgende jaren werden er mooie Galaconcerten georganiseerd. Een topper in die jaren was de komst van Ome Willem (Edwin Rutten) die samen met het Harmonieorkest o.l.v. Jos Dobbelstein het sprookje Peter en de Wolf uitvoerden. Liefst 2 maal was er een uitverkochte zaal. De ouders van de huidige jeugd hadden zelf heel vaak genoten op TV uitzendingen van Ome Willem met zijn “broodje poep’’.
Harmonieorkest
In oktober 2001 werd er in de Maaspoort te Venlo deelgenomen aan het Bondsconcours in de superieure afdeling. We behaalden o.l.v. dirigent Jos Dobbelstein een schitterende 1ste prijs met lof der jury. In 2005 namen we afscheid van Jos Dobbelstein, die 6 jaar onze dirigent was geweest. In verband met de reorganisatie bij alle Militaire Korpsen deelde Jos zijn werk anders in. Hij werd opgevolgd door onze huidige dirigent Frank Steeghs.
Drumband
In april 2000 kreeg de drumband ook een nieuwe instructeur. Math Blezer, die 27 jaar!!! instructeur was geweest bij St. David heeft vele mooie en grote successen behaald met zijn drumband. Math werd opgevolgd door de huidige instructeur Frank Rademakers. Ook met Frank bleven de successen niet uit, in 2002 1ste prijs met promotie naar de 1ste divisie in de Rodahal te Kerkrade en vervolgens in het najaar van 2002 het Limburgs Kampioenschap te Heythuysen in de 2de divisie. In 2003 werd onze drumband Nederlands Kampioen te Nederweert in de 2de divisie (blauwe wimpel). Het concertwerk tijdens deze concoursen werd in opdracht van onze vereniging gecomponeerd door Gian Prince en had de toepasselijke naam “Kunderbreuk”. Nog vers in het geheugen ligt de fantastische deelname op zondag 24 juli 2005 aan het W.M.C. te Kerkrade in de Star Division. Onder leiding van instructeur Frank Rademakers, exercitie coach Ad Crutzen en tamboer maître Ron Severens werd in de Star Division een Gouden Medaille behaald.
Noot; Instructeur Frank Rademakers die in de laatste week van de voorbereidingen tijdelijk wegens ziekte afwezig was, werd in die periode geholpen door onze oude instructeur Math Blezer.
Verdere bijzonderheden
In 2004 volgde Erik Keulers als voorzitter Eugéne van Wersch op. Eugéne was 17 jaar voorzitter geweest van onze vereniging. In juni 2002 kregen alle leden van de drumband, het harmonieorkest en het bestuur nieuwe uniformen, in totaal 93 stuks. De oude uniformen hadden het 24 jaar uitgehouden! De nieuwe uniformen werden grotendeels gesponsord door het Erebestuur en haar sponsoren, onder voorzitterschap van de Beschermheer Pierre Eurlings. Het Erebestuur steunt vanaf de zestiger jaren de harmonie op de achtergrond met Raad en Daad. Bij de organisatie van het 100 jarig bestaansfeest nemen ze ons ook veel werk uit handen.
Tevens werd er door enkele sponsoren eind 2002 een nieuw vaandel aan onze vereniging geschonken, welke op zondag 22 december 2002 door Pastoor Brouwers in de Laurentiuskerk werd ingezegend.
De Bronk
Nadat de afgelopen maanden in het Onderons de geschiedenis van Harmonie St. David, honderd jaar muziek maken in Voerendaal de revue is gepasseerd, willen wij die reeks eindigen door terug te keren naar waar het allemaal begon.
Waarom werd er 100 jaar gelden een mannenkoor omgetoverd tot harmonie?
Voor zover wij kunnen nagaan heeft die aanleiding gelegen bij een van de hoogtepunten in het dorpsleven anno 1907, de processie, of de Bronk. Men wilde in het dorp een eigen muziekgezelschap dat de processie muzikaal zou begeleiden, nadat men enkele jaren korpsen van buiten het dorp had ingehuurd.
Dat inhuren van korpsen gebeurde toen wel vaker. Ook uit onze eigen jaarverslagen kunnen we opmaken dat in 1910 in een vergadering werd vastgesteld dat de dikke tromdrager (toen werd de trom nog voor je gedragen) een vergoeding van f 1,80 kreeg voor een optreden buiten de gemeente en van f 0,60 in de gemeente. De vaandeldrager kreeg enkel een vergoeding van f 1,20 voor optredens buiten de gemeente.
Daarbij moet de jonge lezer of niet autochtone Voerendaler bedenken dat in die tijd de processie naar alle uithoeken van het dorp trok en wel vier uur duurde: van de kerk naar het station, vervolgens naar Kunrade tot in de Kunderberg en via de Valkenburgerweg langs Kapelhof terug naar de Laurentiuskerk.
In Kunrade trok in 1982 de eerste processie uit ter ere van het 25 jarig bestaansfeest van de Parochie. Vanaf 1983 speelden de twee harmonieën St. Joseph en St. David om beurten in Kunrade en beiden in Voerendaal De laatste jaren is er nog maar één processie en wordt beurtelings of van Voerendaal naar Kunrade of andersom getrokken en nemen beide harmonieën aan die processie deel.
Dit jaar St. David dus voor de honderdste keer!